تحلیل رابطه شرکت در دورکاری با ادراک از حمایت سازمانی و تعهد سازمانی از دیدگاه کارکنان ( مطالعه موردی: دانشکده های دانشگاه اصفهان)

ماهیت کار همراه با ترکیب نیروی کار در حال تغییر است و پیشرفت های اخیر در تکنولوژی اطلاعات و نظام های ارتباطات، دیدگاه های مرسوم و متداول از موقعیت محل کار را متحول کرده است. کارکنان در جست و جوی انعطاف های کاری مانند دورکاری هستند که به آنان این امکان را می دهد که تعادل بهتری بین زندگی شخصی و مسیر های شغلی حرفه ای خود ایجاد کنند. هدف از این پژوهش تحلیل رابطه شرکت در دورکاری با ادراک از حمایت سازمانی و تعهد سازمانی از دیدگاه کارکنان دانشکده های دانشگاه اصفهان می باشد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی می باشد؛ جامعه آماری مورد مطالعه کلیه کارکنان دانشکده های دانشگاه اصفهان در سال 90-1389 شامل 325 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده تعداد 115 نفر از کارکنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری نظرات پاسخ دهندگان از پرسشنامه محقق ساخته برای سنجش شرکت در دورکاری و پرسشنامه ادراک از حمایت سازمانی آیزنبرگر و همکاران (1986) و پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و می یر (1990) استفاده شد؛ روایی پرسشنامه از طریق روایی صوری و سازه مورد تأیید قرار گرفت و آلفای کرونباخ برای پایایی کل پرسشنامه 86/0 محاسبه گردید. در پژوهش حاضر با استفاده از روشهای آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی مطلق، میانگین) و آزمون های آمار استنباطی (t تک نمونه ای، t دوجامعه مستقل و تحلیل واریانس(anova)) بوسیله نرم افزار spss به تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی یافته های جانبی پژوهش پرداخته شد. همچنین با استفاده از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری بوسیله نرم افزار amos فرضیه های پژوهش مورد آزمون قرار گرفته اند. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که شرکت در دورکاری به طور معناداری با تعهد سازمانی و ادراک از حمایت سازمانی کارکنان دانشکده های دانشگاه اصفهان رابطه داشته و ادراک از حمایت سازمانی با تعهد سازمانی کارکنان رابطه معناداری داشته است. از بین سه مولفه تعهد سازمانی، شرکت در دورکاری فقط با "تعهد عاطفی" کارکنان رابطه معناداری داشته و با "تعهد مستمر" و "تعهد هنجاری" رابطه نداشته است. همچنین ادراک از حمایت سازمانی با "تعهد عاطفی" و "تعهد هنجاری" به صورت معناداری رابطه داشته امّا رابطه آن با "تعهد مستمر"، معنادار نبوده است. مضافاً می توان اشاره کرد که شرکت در دورکاری به صورت غیر مستقیم و به واسطه ادراک از حمایت سازمانی رابطه معناداری با تعهد سازمانی، "تعهد عاطفی" و "تعهد هنجاری" داشته است. کلید واژه ها : دورکاری، ادراک از حمایت سازمانی، تعهد سازمانی